جامعه نا امن

:(
میترسم واسم دردسر درست شه. میترسم واسم دردسر درست کنه. من چقد بدبختم بخدا:( گیر کی افتادم من!
گوشیمو خونه جا گذاشتم گیر داده ک شماره دیگتو بده. گفتم نمیشه این شماره کاملا شخصیه! بعد تازه ناراحتم میشه :(
اصن واقعا موندم چ غلطی بکنم. حتی میترسم نامه توقف بزنم و برم و بازم دس از سرم برنداره :( 
چرا واقعا جامعه انقد بی در و پیکره و مزخرفه ک یک خانم احساس امنیت نکنه توی محیط کار و دائم توی هول و ولا باشه و هی بترسه :(
دیروز تولد سوپرایزی گرفتیم و واسه منم همزمان گرفتن. خوش گذشت خیلی و کلی هم خندیدیم...

اه

من هفته پیش چم بوده واقعا؟؟؟ خدای من :/
دیروز و امروز 3 تا غرغر داشتم از هفته پیش، دو تا گاباپنتین و یه آپاندیسیت...:/
یاد حرف ارسلان افتادم ک میگه یه آدم بدبین موفق تر از یه آدم خوش بینه و من نمیدونم چرا انقد خوشبینانه نگاه کرده بودم ب قضیه...
هفته پیش چم بوده؟ چرا واقعا؟ چطور ممکنه؟ خیلی ناراحتم... 
وااااای باورم نمیشه حال روحیم انقد حواسپرت کرده باشه منو. احساس میکنم روی هیچی تمرکز ندارم. هیچچچچچچچچچچچچچی. اه

کلافه

دو هفته تونستم تا حالا خودمو کنترل کنم و باهاش بیرون نرم! دارم موفق میشم... ولی دیگه امروز خیلی بی حوصله م و احساس میکنم دوزش توی خونم اومده پایین! :/ ولی مطمئنم ک دیگه بیرون نمیرم چون فک میکنم دیگه مث قبل این بیرون رفتنا حالمو خوب نمیکنه... آمفوتر شدم نسبت ب همه چی.
خیلی درونی عصبیم... و یه حس خیلی بد ک نمیدونم چ مرگمه و باید چکار کنم...
قرار بوده هندبوک رو تموم کنم هفته پیش ولی از بی حوصلگی هنوز 170 تا سوالم مونده... 
پریشب زنگ زد بریم بیرون و من گفتم خسته م و نرفتم.. و انگار ک ناراحت شد! چون دیگه دیشب خبری ازش نبود...
بهم گف نیستی دیگه... اگه نیستی بگو ک منم بدونم چون اینجوری من ضربه میخورم و به نفع تو میشه!! گفتم از کجا میدونی ک من خوبم! و واقعا هم نمیدونه چقد احساس داغون بودن میکنم :/ گفتم شاید تقصیر خودته.. باعث شدی کنارت احساس امنیت نکنم.... بعدم رف بیرون...
اصن خیلی کلافه ام. نمیدونم چکار کنم. بین یه عالمه احساسی ک منو به اینور اونور میکشونه سرگردون موندم. عقلم یه وره. دلم یه وره. خودم یه ور دیگه... خودم بی حوصله و رونده از تموم احساسات دنیا... 
این روزا مرکز خیییلی شلوغه و واقعا اینم کلافم کرده. ساعت کاریمون باز شده همون 8 ساعت و ریدن با این طرز مدیریتشون. 
من واقعا خسته ام.. شاید باید مرخصی بگیرم آخر هفته رو... چون واقعا اینیجوری نمیشه. آدم انقدر بی حوصله و کلافه آخه؟ با این حجم از خستگی و غر زدن ک نمیدونم واسه چیه و فازم چیه ... :/
همین الان از پله ها اومد بالا و از جلو در اتاقم فقط رد شد...و من پشتم لرزید و اشک تو چشمام نشست...چرا آخه؟ واقعا نمیدونم چ مرگمه... 
وقتی بخاد بی محلی کنه خوب میتونه و این منو کلافه میکنه. بعد من ک میخوام عین خودش باشم ناراحت میشه... و باز اینم منو کلافه میکنه... شت